تعیین دانسیته جریان بهینه جهت افزایش مقاومت به خوردگی لایه نازک نیکل اعمال شده به روش آبکاری الکتریکی روی آلومینیوم

آلومینیوم فلزی است که آبکاری آن به دلیل فعالیت زیاد و تمایل به تشکیل فیلم اکسیدی مشکل می باشد. در این تحقیق سعی شده تا با استفاده از یک پوشش موقت زینکاته، و سپس اعمال لایه مس بر روی آلومینیوم 1050 ، لایه نازک نیکل ایجاد گردد. کیفیت محلول زینکاته مورد استفاده در شرایط مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. پوشش نهایی در حمام واتس که حاوی سولفات نیکل،کلرید نیکل، اسید بوریک و مواد افزودنی مانند آب اکسیژنه و سولفات سدیم است، با شرایط مختلف اعمال شده و نهایتا مقاومت و رفتار آن در برابر خوردگی با روش های حمام نمکی و پلاریزاسیون مورد مطالعه قرار گرفته است، سپس تغییرات سرعت و شدت خوردگی در دانسیته جریان های مختلف مقایسه و مقدار بهینه آن مشخص شده است. توجه به این نکته ضروری است که در فرآیند های الکتروشیمیایی با توجه به تعداد زیاد پارامتر های فرآیند مثل دما، زمان، ترکیب حمام PH، تلاطم، نسبت سطح آند به کاتد، فاصله آند از کاتد، دانسیته جریان و ولتاژ ، بررسی یک پارامتر نیازمند ثابت نگاه داشتن پارامتر های دیگر است که در این تحقیق ، پس از آزمایش و کسب بهترین نتیجه در هر مرحله مقدار آن به عنوان نتیجه نهایی ثبت شده و در نتیجه گام به گام پارامترها کاهش یافتهتا نهایتا دانسیته جریان اعمال پوشش مورد بررسی قرار گرفته و مقدار بهینه آن گزارش گردد.

Keywords:

لایه نازک فلزی , آبکاری آلومینیوم , لایه نشانی نیکل , سرعت خوردگی لایه نازک نیکل روی آلومینیوم