بررسی و ارزیابی پروتکل ها ی مسیریابی چندپخشی درشبکه های بی سیم مش

شبکه بی سیم مش به عنوان نسل جدیدی از شبکه های بی سیم اخیرا مورد توجه قرار گرفته اند.این شبکه ها به عنوان توسعه ای از شبکه های ادهاک بی سیم امکان یکپارچه کردن شبکه های بی سیم موجود جهت ارائه سرویس با ویژگی های متنوع تر و بهتر را فراهم می آورند. کاربرد این شبکه ها به خصوص برای توسعه ی سریع و ارزان دسترسی بی سیم به اینترنت با عرض باند بالا بسیار قابل توجه است.شبکه های بی سیم کاربرد بسیاری دارند ، سهولت و سرعت ساخت ،از مهم ترین مزیت این نوع شبکه ها است.با توجه به انتقال داده در محیط باز (از طریق هوا) و محدودیتهای موجود از جمله پهنای باند محدود ،انرژی محدود،دامنه ی ارسال محدود و ...،کنترل ازدحام و تداخل و پروتکل های مسیر یابی متفاوت از شبکه های سیمی هستند.این پروژه به معرفی شبکه های بی سیم توری که ترکیبی از شبکه های ادهاک و سلولی هستند ،می پردازد.با توجه به طبیعت ترکیبی، اعمال پروتکل های مسیریابی مربوط به سایر شبکه های بی سیم به این نوع شبکه ، غیرممکن است، زیرا پروتکل های مسیریابی باید ترکیبی از مسائل مربوط به شبکه های ادهاک و سلولی را در نظر بگیرند . در ادامه برخی از پروتکل های مسیریابی چندپخشی مبتنی بر درخت و مش پرداخته و کارایی این پروتکل ها را در شبکه های بی سیم مش مورد ارزیابی قرار می دهیم.