تضعیف جایگاه جنس مذکربه عنوان یک مبنای مشترک درمیان تمام نحله های فمینیستی قابل مشاهده است،اما رادیکال فمینیستها باتشدید این موضوع دایره آن رااز مردان وپدران به پسران نیز توسعه دادند.سوالی که در این باره مطرح می شود آن است که چه رفتارهایی درراستای تضعیف حقوق پدران وپسران ازسوی فمینیستها انجام شده است؟یافته های این پژوهش که با روش توصیفی- تحلیلی بر مبنای نظریات و سیاست های قائلان به این امر حاصل شده است حاکی از رفتارهایی همچون تصویرسازی غلط از پدران، بی توجهی به تأثیر مثبت پدری بر پدران و جامعه، توهین و ناتوان سازی پدر، تحقیر پدر در فضای شغلی و رها شدن آنان از سوی دولت ها وبروز آثاری ازقبیل افزایش انحراف وجرم فرزندان وایجاد بحران های تحصیلی و بدرفتاری علیه کودکان در غیاب پدران شان شده است. در مقابل، پدران نیز باپیوستن به سازمان هایی همچون «وفاداران به پیمان»و«امت اسلام» درمقابل این روند خصمانه موضع گیری نموده اند.همچنین اندیشمندان رادیکال فمینیست با یک عملیات دوبعدی به دشمنی با پسران برخواسته اند؛آنها از یک سو اقدام به تبلیغ وجود تبعیض علیه دختران نسبت به پسران نموده و برای دختران امتیازاتی کسب می نمایند وهمزمان با اغراق و سیاه نمایی در مورد مسائل و مشکلات پسران درصدد تضعیف آنها و برهم زدن توازن در تعامل دختر و پسر و بالتبع زن و مرد در آینده هستند.