پایش ژئواکونومی و تبیین مبانی اکوتوریستی شرق کشور

گردشگری در طول دوره زمانی گذشته نشان داده که میتواند منبع مناسب ژئواکونومی و آورده درآمد مناسبی برای کشورها باشد . ولی به مرور در این زمینه متوجه مخاطرات این پدیده یعنی آلودگی های زیست محیطی، اثرات مختلف در فرهنگ مردم، عدم تقسیم مناسب درآمد در مناطق مختلف بین افراد گوناگون و به طور کلی تخریب زمین چه از لحاظ منابع زمینی و انرژی و چه از لحاظ ایجاد اختلافات طبقاتی در جوامع گشته اند و در پی حل آن برآمدند و به سبب برون رفت از این معضل دانشی به نام اکوتوریست با بن مایه های متفاوت از گردشگری بنا نهادند به طوری که در بسیاری از موارد اکوتوریست در نقطه مقابل گردشگری و حتی طبیعت گردی قرار میگیرد و با مبانی متفاوتی کار را دنبال میکند. در این مقاله آنچه مد نظر قرار دارد توجه به مفاهیم اکوتوریستی و نتایج آن برای توسعه شرق کشور میباشد. در این منطقه توجه اندکی به این نوع گردشگری شده است. نگارندگان در صدد هستند تا با روش توصیفی تحلیلی ضمن بیان اصول و مبانی الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت در زمینه اکوتوریسم به بررسی نتایج استفاده از این صنعت در این منطقه بپردازند. باتوجه به اینکه این منطقه دارای پتانسیل بالایی در زمینه های طبیع، فرهنگی، مذهبی و ... در جهت توسعه اکوتوریست است امید است که از نتایج این تحقیق در جهت توسعه این منطقه از کشور بهره برداری صحیحی گردد.

Keywords:

ژئواکونومی , توسعه پایدار , اکوتوریسم , شرق کشور