کارل اشمیت و مسئله مرز در جغرافیای سیاسی

طرح مسئله:کارل اشمیت، یکی از اندیشمندان بزرگ جهانی است که نظریات آن در قرن بیستم بر افکار و اندیشه های کسانی چون هانا آرنت، یورگن هابرماس و جورجیوآگامبن در حوزه فلسفه و اندیشه سیاسی تأثیرگذار بوده و از سوی دیگر در جغرافیای سیاسی نیز کسانی چون کلودیو مینکا، آنا جی سکور نیز در نوشته های خود به ویژه در نقد نئولیبرالیسم از مباحث اشمیت استفاده کرده اند. نئولیبرالیسم اساساٌ چارچوب تفکری است که اعتقاد راسخ به کوچکسازی دولت و نیروهای بازار برای تنظیم مناسبات اجتماعی و مدیریت سرزمین دارد . با شکل گیری جهانی شدن معاصر در اواخر قرن بیستم و گسترش نظام اقتصاد شبکهای با تکیه بر تکنولوژی اطلاعات، فرآیندهای تولید و مصرف جهانی تکه پاره شد و در نتیجه تولید با برونسپاری و دورسپاری در وضعیتی قرار گرفت که سرتاسر مکانهای جغرافیایی را با توجه به مزیتهای نسبی اقتصاد، به کنترل خود درآورد و در نهایت صاحبان سرمایه به انباشت سرمایه عظیمی دست یافتند. این وضعیت امروزه سبب شده است که شکافهای اجتماعی در درون کشورها و همینطور در مقیاس جهانی افزایش یابد. افزایش شکافهای موجود در لایه های اجتماعی خود سبب ساز بحرانهای درونی کشورها شده است و از طرفی بسیاری از کشورها را درگیر مطالبات و اعتراضهای گسترده اجتماعی کرده است.روش پژوهش: روش تحقیق در این مقاله توصیفی - تحلیلی میباشد و اطلاعات در قالب مطالعات اسنادی وکتابخانهای گردآوری شده است.نتیجه گیری: احزاب سیاسی و همینطور سیاستمداران متمایل به اندیشه های پوپولیستی با استفاده از امر سیاسی و برجسته سازی ما و دیگری و یا دوست و دشمن سعی دارند که دیگری ها را مقصر مشکلات اقتصادی و اجتماعی درون کشورها جلوه دهند و با تشدید موانع و کنترلهای مرزی تلاش دارند تا مانع از ورود دیگریها به قلمروهای سرزمینی درون کشوری شوند. در چنین وضعیتی مرزها به جای اینکه در اثر جهانی شدن معاصر تضعیف شوند، کارکرد جداسازی و متمایز ساختن سرزمین از دیگران را بیش از گذشته پیدا کرده اند.

Keywords:

کارل اشمیت , جهانی شدن معاصر , نئولیبرالیسم , جغرافیای سیاسی مرز