مصطفی قادری حاجت - استادیار جغرافیای سیاسی، دانشگاه تربیت مدرس،تهران
سیدحسین پوزشیان - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی، دانشگاه تربیت مدرس،تهران

جغرافیای سیاسی در وجه کاربردی خود علم کشورداری قلمداد شده و کشور کانون مطالعات این رشته دانشگاهی می باشد. یکی از مهمترین اصول در راستای کشورداری بهینه و هم افزایی در راستای بقای ملی، دستیابی به عدالت فضایی می باشد، که عبارت است از: توزیع متوازن فرصت ها، امکانات و قدرت در فضا. در پرتو تأثیر گذاری عوامل ارادی و غیرارادی بی عدالتی فضایی یکی از ویژگی های کشورهای جهان سوم به شمار می رود. واقعیت دیگری را که نباید از نظر دور داشت بغرنج بودن وضعیت عدالت فضایی شهرستانهای مرزی در مقایسه با دیگر مناطق کشور است. مناطقی که به واسطه قرارگیری آنها در طول مرزها، جدار خارجی کشور محسوب شده که امنیت و رفاه این مناطق، نشان دهنده میزان پیشرفت و همچنین عدالت فضایی در سطح کشور باشد. از آنجایی که عمده تحقیقات انجام گرفته شده در مورد عدالت فضایی در زمینه عدالت فضایی در سطح شهر و کالبد شهری و با تأکید بر توزیع فضایی خدمات شهری و حتی الامکان سنجش وضعیت عدالت فضایی استانهای کشور متمرکز بوده است، هدف این مقاله که با روش توصیفی- تحلیلی و تکیه براطلاعات کتابخانه ای انجام گرفته است، تبیین عوامل مؤثر بر وضعیت عدالت فضایی شهرستانهای مرزی می باشد. نتایج نشان می دهد،عدالت فضایی در شهرستان های مرزی در مقایسه با شاخص استان از تفاوت معناداری برخوردار بوده و در سطح کشور نیز شهرستان های مرزی متأثر از شرایط مختلف چون پدیده های جغرافیایی(فاصله تا مرکز استان و کشور، طول مرز و ...) و مشارکت در قدرت(کرسی های نمایندگی) بر روی عدالت فضایی شهرستان مرزی تاثیر دارد.

عدالت فضایی، بی عدالتی فضایی، مرز، شهرستان های مرزی.