هنگامه حداد - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
علیرضا خزعلی - استادیار دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
ارجمند مهربانی زین آباد - استاد دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
محمدهادی جزینی - استادیار دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران

میکروارگانیسم ها قادر به تولید بیوسورفکتانت ها یا بیوامولسیون کننده ها (بیوسورفکتانت های با وزن مولکولی بالا) هستندمهمترین ویژگی این ترکیبات کاهش کشش بین سطحی میان نفت و آب است که منجر به افزایش بازدهی سیلاب زنیمی شود با توجه به اینکه تغییر ترشوندگی و کاهش کشش بین سطحی از مکانیسم های غالب در ازدیاد برداشت میکروبیهستند، توانایی تولید بیوسورفکتانت توسط باکتری بومی باسیلوس پرسیکوس که پیش تر برای آزمون های ازدیاد برداشتمورد استفاده قرار گرفته بود، ارزیابی شد. بدین منظور از آزمون های شاخص امولسیون سازی و گسترش قطره استفاده شد.همچنین کشش بین سطحی میان محصولات زیستی و نفت خام نیز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد محصولات زیستی به دست آمده از این باکتری می توانند 36/33 درصد از نفت سفید را امولسیون کرده و کشش بین سطحی را از 29/411 به 19/716 میلی نیوتون بر متر کاهش دهند نتایج آزمون گسترش قطره نیز توانایی محصولات زیستی این باکتری در جابه جایی 1/5 سانتی متر از نفت خام را نشان داد.

باسیلوس پرسیکوس، بیوسورفکتانت، سوپرناتانت، کاهش کشش بین سطحی