سیدمحمود سادات نوری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، د
اشکان شکری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، د
کیومرث ابراهیمی - استادیار گروه مهندسی آبیاری و آبادانی،بخش مهندسی منابع آب، پردیس کشا

بخش کشاورزی، با مصرف بیش از 70 % منابع آب بیشترین مصرف کننده آب در جهان است. در این بخش، علاوه برکمیت آب، کیفیت آب نیز نقش مهمی داشته و کیفیت نامناسب می تواند یکی از عوامل محدود کننده در این بخش باشد که علاوه بر مشکلات زراعی، مشکلاتی برای خاک نیز به وجود می آورد. نیمی از تولیدات کشاورزی و غذایی مردم جهان از زمینهای تحت آبیاری حاصل می شود، که این، نشان دهنده اهمیت و نقش آبیاری در بخش کشاورزی است. استفاده بی رویه و نادرست از منابع آب با کیفیت خوب به این معناست که در آینده، پروژ ههای جدید آبیاری باید از منابع آبی که کیفیت کمتری دارند استفاده کنند. هنگام استفاده از منابع آب با کیفیت پائین، باید آب را از لحاظ کیفیت، ارزیابی و رده بندی کرد. هدف این مقاله معرفی سه روش برتر رد هبندی کیفیت آب، یعنی ویلکوکس، شاخص کیفیت آب و فائو، از لحاظ کشاورزی و مقایسه آنها با یکدیگر است. بدین منظور کیفیت آب دو سری داده مورد بررسی قرار گرفته است. سری اول داد هها 20 نمونه آب مربوط به رودخانه کارون می باشد که رده کیفی آنها با استفاده از هر سه روش تعیین شده است. سری دوم داده ها شامل 20 نمونه کیفیت آب مربوط به دشت ورامین است که به علت نداشتن پارامترهایDO ،BODو دما، کیفیت آنها با دو روش ویلکوکس و فائو تعیین و رده بندی شده است. بر اساس نتایج بدست آمده، مشخص شد که روش فائو نسبت به دو روش دیگر آلودگی آب را کمتر در نظر م یگیرد در حالی که روش ویلکوکس سخت گی رترین روش برای رده بندی آب در بحث امکان استفاده در کشاورزی می باشد. روش شاخص کیفیت آب بین این دو روش قرار دارد

شاخص کیفیت آبWQI) کیفیت آب آبیاری، ویلکوکس، فائو