ارزیابی شیوه های ساماندهی بافت های فرسوده شهری با بهره گیری از روش های فازی مطالعه موردی: محله الیادران منطقه یك اصفهان

بافت هاي فرسوده شهري در ساختار مناطق شهر نوعي بيماري محسوب مي شوند . يكي از راهكارهاي مطمئن و علمي پيشروي برنامه ريزان شهري ساماندهي فضايي مطلوب بافت هاي فرسوده شهري ، شناخت قابليت ها و پتانسيل ها همچنين نارسايي هاي موجود و برنامه ريزي جهت كاهش انواع نامطلوبيت هايي است كه از سوي اين طيف از خصوصيات بافت هاي فرسوده بر فضاهاي شهري وارد مي شود . هدف اصلي پژوهش حاضر ، شناسايي شيوه مناسب در جهت ساماندهي بافت فرسوده محله اليادران است . نوع پژوهش حاضر كاربردي است و روش تحقيق به صورت اسنادي – تحليلي پيمايشي است ؛ براي حصول به اين منظور با اتكاء بر اسناد و مدارك ، مشاهده و ادارك و تحليل كيفي مدل SWOT، AHP و تصميم گيري چند معياره تاپسيس مورد استفاده قرار گرفته است ، براي تجزيه و تحليل داده ها و بررسي متغيرها از نرم افزار Excel، Expert choice و براي تهيه نقشه ها ، از نرم افزار Arc GIS و Auto Cad استفاده شده است . در پايان براي دسترسي به مطمئن ترين راه براي ساماندهي بافت فرسوده محله اليادران تكنيك دلفي طي دو مرحله مورد استفاده قرار گرفته است . نتايج حاصل از پژوهش نشان مي دهد كه بالاترين نقطه قوت محله اليادران وجود عمده فروشي هايي با كاركرد شهري حتي فراشهري، پيشينه تاريخي محله، حضور فعال مساجد و تكايا به عنوان كانون هاي تجمع و تبادل نظرات،آمادگي بالاي مردم براي مشركت اجرايي و مالي در طرح ها مي باشد. همچنين بالاترين نقطه ضعف اين محله بافت بسيار نامتراكم و نامنظم، پايين بودن كيفيت ابنيه و ريزدانگي، نفوذ ناپذيري در محله و كمبود شديد فضاهاي سبز و باز مي باشد و بالاترين نقطه فرصت و تهديد اين محله نيز به ترتيب نزديكي به شبكه ارتباطي اصلي و هزينه بالاي نوسازي و بهسازي مي باشد.همچنين طبق بررسي هاي به عمل آمده با روش دلفي نوسازي به عنوان راهكار مناسب براي ساماندهي بافت فرسوده محله اليادران شناخته شده است.

Keywords:

ساماندهی , بافت فرسوده , نوسازی , محله الیادران شهر اصفهان