ارزیابی نوسانات غلظت فلزمولیبدن در دو فصل خشک و تر درآبخوان مجاور دریاچه مهارلو

دریاچه مهارلو در جنوب ایران قرار دارد . غلظت فلز مولیبدن در این دریاچه بیش از حد مجاز استاندارد سازمان بهداشت جهانی است. آبخوان پشت پر در ضلع جنوب شرق دریاچه مهارلو واقع است. به علت برداشت بی رویه از آبهای زیرزمینی منطقه، آب شور دریاچه به داخل آبخوان وارد می شود . هدف از این مطالعه، بررسی علل افزایش غلظت مولیبدن در فصل تر در آبخوان پشت پر است . هدایت الکتریکی، غلظت یونهای اصلی و مولیبدن در دریاچه مهارلو و آبخوان پشت پر اندازه گیری شد . تیپ آب، منحنی غلظت یونها، روند غلظت کلر، مولیبدن و کل مواد جامد محلول نشانگر اختلاط آب دریاچه با آب با کیفیت خوب آبخوان مجاو ر می باشد . درصد اختلاط دریاچه مهارلو با آب آبخوان با استفاده از تبادل یونی کلر محاسبه شد . غلظت مولیبدن اندازه گیری شده در این آبخوان، در فصل خشک کمتر از غلظت مولیبدن قابل انتظار بر اساس درصد اختلاط است؛ که دور از انتظار نیست و علت آن می تواند جذب مولیبدن توسط خاک، جذب مولیبدن توسط هیدروکسید فلزهای جاذب، و نقش استثنایی کلوئیدها در خارج کردن مولیبدن از محیط به هنگام اختلاط بیشتر باشد . اما در فصل تر غلظت مولیبدن اندازه گیری شده از غلظت قابل انتظار بیشتر است؛ که علت آن می تواند استفاده بیشتر کشاورزان از مواد آل ی و نقش مواد ارگانیکی در آزاد سازی فلزات سنگین، کاهش ظرفیت جذب خاک در اثر بارندگی های صورت گرفته و نقش یون کربنات در تحرک بیشتر مولیبدن باشد

Keywords:

آبخوان , مولیبدن , کلوئید , دریاچه مهارلو