بررسی اثر سوپرجاذب بر برخی از اجزاء عملکرد ذرت تحت شرایط تنش خشکی در استان خوزستان

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تنش رطوبتی و سطوح مختلف سوپرجاذب بر اجزاء عملکرد ذرت رقم سینگل کراس 704 ، آزمایشی در یک خاک شنی در منطقه حمیدیه خوزستان در غالب طرح کرت‎های خرد شده بر پایه بلوک‎های کامل تصادفی در 12 تیمار و سه تکرار انجام شد. در این تحقیق عمق‌ آب آبیاری، شامل I1، I2 و I3 به ترتیب معادل 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه به عنوان تیمار اصلی و سوپرجاذب شامل S0، S1، S2 و S3 به ترتیب معادل 0 (شاهد)، 30.15 و 45 گرم در مترمربع به عنوان تیمار فرعی در نظر گرفته شدند. با توجه به نتایج این تحقیق اثر مستقل تیمارهای آبیاری در سطح 1 درصد بر تعداد دانه در ردیف بلال و در سطح 5 درصد بر طول بلال محصول ذرت معنی‎دار شد. اما این اثر در سطح 5 درصد بر تعداد ردیف دانه در بلال و درصد پروتئین دانه معنی‎دار نبود. اثر مستقل تیمارهای سوپرجاذب در سطح 1 درصد بر تعداد دانه در ردیف بلال معنی‎دار شد. اما این اثر در سطح 5 درصد بر تعداد ردیف دانه در بلال، طول بلال و درصد پروتئین دانه ذرت معنی‎دار نبود. در پایان نیز نتیجه گیری شد که با استفاده از سوپرجاذب می‎توان با کاربرد آب کمتر، اجزاء عملکرد قابل قبولی را بدست آورد.

Keywords:

تنش خشکی , درصد پروتئین دانه , طول بلال , کم آبیاری