ارزیابی تغییرات ترشدگی و جذب نانوذرات سیلیس اصلاحشده با پلیمر برای ازدیاد برداشت نفت
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1399
Abstract:
فرضیه: تغییر ترشدن سنگ از آبگریز به آبدوست، تغییر ترشدگی نامیده میشود. این موضوع، عامل مهمی در ازدیاد برداشت نفت است. بهدلیل خواص منحصربهفرد، نانوذرات توجه زیادی را در زمینه ازدیاد برداشت نفت جلب کردهاند. با وجود نتایج امیدوارکننده، چالشهای اصلی استفاده از نانوذرات به پایداری کلوئیدی و جذب ضعیف نانوسیالها در شرایط سخت مخزن مربوط است. در سالهای اخیر نانوذرات پیوندشده به پلیمر بهعنوان موادی امیدبخش برای ازدیاد برداشت نفت درنظر گرفته شدهاند.
روشها: در این مطالعه، ترشدگی و جذب نانوذرات پیوندشده به پلیمر شامل نانوذرات سیلیس اصلاحشده با پلیاتیلن گلیکول متیل اتر (میانگین وزن مولکولی ۲۰۰۰) و نانوذرات سیلیس اصلاحشده با دو پلیمر پلیاتیلن گلیکول متیل اتر (میانگین وزن مولکولی ۲۰۰۰ و ۵۰۰۰) و زنجیرهای پروپیل بررسی شده است. طیفنمایی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR) و آزمون گرماوزنسنجی (TGA) برای بررسی پیوند شیمیایی و مقدار پلیمر روی سطح سیلیس بهکار گرفته شد. میکروسکوپی الکترونی پویشی (SEM) و طیفنمایی پراش انرژی پرتو X و(EDS)، اندازهگیری زاویه تماس با آب و طیفنمایی مرئی-فرابنفش (UV-Vis) نیز برای مطالعه شکلشناسی، ترکیب درصد مواد، ترشدگی و جذب زیرلایهها استفاده شدند.
یافتهها: بهترین عملکرد برای نانوذرات سیلیس اصلاحشده با پلیاتیلن گلیکول متیل اتر (میانگین وزن مولکولی ۵۰۰۰) و زنجیرهای پروپیل در غلظت ۱۰۰۰ppm و محدوده شوری ۴۰۰۰۰-۲۰۰۰۰ppm بهدست آمد. این مطالعه نشان داد، نانوذرات سیلیس پیوندشده به پلیمرهای مختلف را میتوان بهعنوان رهکاری مؤثر و نو برای ازدیاد برداشت نفت درنظر گرفت.
Keywords:
Authors
تهران، مرکز تحقیقات علوم و مهندسی مواد،
تهران، مرکز تحقیقات علوم و مهندسی مواد،
تهران، مرکز تحقیقات علوم و مهندسی مواد،
تهران، مرکز تحقیقات علوم و مهندسی مواد،
مراجع و منابع این Paper: