وضعیت بحرانی آبخوان آبرفتی خان میرزا و چالش های مدیریت آب زیرزمینی

حفاظت کمی و کیفی از آبخوان های آبرفتی و کارستی وظیفه اصلی مدیریت آبهای زیرزمینی است . هر گونه بهره برداری از آبخوان باید منط بق بر آخرین اصول علمی شناخته شده باشد . دادن مجوزهای حفاری و بهره برداری با آخرین مطالعات انجام شده و برمبنای نقشه های پهنه بندی شعاع تأثیر کمی و کیفی چاه ها ه مخوانی داشته باشد تا با کار انجام شده ای مواجه نشد که هیچکس مسئولیت رخ داد آن را نمی پذیرد. آبخوان آبرفتی دشت خان میرزا نمونه منحصربه فردی است که در بخش مرکزی آن تالاب طبیعی وجود داشت و بین تغذیه و تخلیه آن تعادل طبیعی برقرار بود. ولی با افزایش بهره برداری از ذخیره آب زیرزمینی و تعمیق آبراهه اصلی دشت، تالاب ب هتدریج نابود شد و تعادل دینامیکی آبخوان ب ا سیر نزولی جبران نگردید .هدف از مطالعات هیدروژئولوژیکی دشت خان میرزا در استان چهار محال و بختیاری ، بررسی پتانسیل و تهیه بیلان آب زیرزمینی آبخوان آبرفتی خان میرزا در حوضه ای مستقل و متصل به لبه زاگرس بلند است. تراکم بیش از 5 حلقه چاه در هر کیلومتر مربع، بهره برداری 40 میلیون متر مکعب بیش از حد ظرفیت مجاز از ذخیره آبخوان و حذف 10 متر ستون آب شیرین، باعث هجوم آب شور طبقات زیرین و افزایش آسیب پذیری آبخوان با تغییر رخساره هیدروشیمیایی از بی کربنات کلسیک به تیپ کلرید سدیک شده است. چالش های مدیریت آب زیرزمینی ؛ نجات آبخوان و حفظ شرایط هیدرودینامیکی، جلوگیری از نشست کلی دشت و حفظ محیط زیست است که با اتکا به بارش های جوی میسر نخواهد شد و تنها گزینه مناسب، انتقال آب سطحی از حوضه دیگر و تلفیق با آبهای زیرزمینی است.

Keywords:

آبخوان آبرفتی , شرایط بحرانی , چالش های مدیریت آب زیرزمینی