بررسی تغییرات در سبکهای فرزندپروری ادراک شده در طول چهار نسل متوالی

خانواده مهمترین نهاد اجتماعی در جوامع انسانی است و وظیفه جامعه‌پذیری و تربیت نسلهای آینده را در سالهای نخستین زندگی کودک بر عهده دارد. این پژوهش به­منظور بررسی تغییرات سبکهای فرزندپروری ادراک‌شده در طول چهار نسل متوالی (گروه‌های سنی 12 تا 75 ساله) در شهر یزد انجام شد. طرح این پژوهش توصیفی از نوع پس‌رویدادی بود. شرکت­کنندگان در این پژوهش 381 نفر بودند که از شش گروه سنی انتخاب شدند؛ به‌ترتیب گروه­های سنی 12 ساله (80 نفر)، 15 تا 17 ساله (80 نفر)، 20 تا 25 ساله (80 نفر)، 35 تا 40 ساله (60 نفر)، 45 تا 55 ساله (50 نفر) و 60 ساله به بالا (31 نفر). گروه‌های نمونه اول تا چهارم به روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای وگروه‌های پنجم و ششم به روش در دسترس انتخاب شدند. شرکت­کنندگان به پرسشنامه سبکهای فرزندپروری ادراک‌شده (نقاشیان، 1358) پاسخ دادند. نتایج آزمون خی‌دو نشان داد بین گروه‌های سنی از نظر سبک فرزندپروری ادراک شده تفاوت وجود دارد. سبک فرزندپروری مقتدر به­طور کلی بیشترین درصد فراوانی را در کل گروه نمونه داشت. در گروه اول و دوم سبک فرزندپروری مقتدر به میزان بیشتری نسبت به سبکهای دیگر ادراک شد. در گروه سوم و چهارم سبک فرزندپروری آسانگیر بر دیگر سبکها غلبه داشت و در گروه ششم بیشترین درصد فراوانی در سبک فرزندپروری سختگیر به­دست آمد. به­طور کلی می‌توان نتیجه گرفت با توجه به ادراک گروه­های سنی مختلف، که به نوعی نمونه­ای از نسلهای تربیت شده متفاوت هستند، تغییراتی در سبکهای فرزندپروری به­وجود آمده که عمدتاً به سمت غالب‌شدن سبک‌ مقتدر پیش رفته است. یافته­ها با توجه به پیشینه­های نظری و پژوهشی مرتبط مورد بحث قرار گرفته است.

Keywords:

سبکهای فرزندپروری , خانواده و تربیت فرزندان , گسست نسلی