علی فلاح - دانشجوی کارشناسی ارشد شیلات، تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبعی ساری
ابوالقاسم اسماعیلی فریدونی - دانشیار گروه شیلات، تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
فرید فیروزبخش - دانشیار گروه شیلات، یهداشت و بیماریهای آبزیان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
خسرو جانی خلیلی - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری ۴. گروه شیلات

در یک آزمایش تغذیه ای تاثیر سطوح مختلف غذادهی بر ترکم موئینا (Moina sp) در شرایط آزمایشگاهی منظور بررسی تغییرات تعداد اولاد، بالغین و تراکم کلی بررسی شد. برای این منظور تعداد مشخصی از بالغین، اولاد در سه تیمار 0/5، 1 و 1/5 لیتری با استفاده از جیره غذایی محلول تهیه شده از شیرابه کود گوسفندی به مقدار 265 گرم، پلت 173/3 گرم و کاه و کلش برنج 182/6 استفاده شد. به منظور تعیین تراکم موئینا، در هر دوره پرورش، هر 2 روز یک بار، یک لیتر از آب استخر نمونه برداری خواهد شد و با تور 50 میکرون بررسی شد. تعداد موئینا واقع در کلیه مراحل رشد، بعد از جداسازی توسط لام بوگارف، با میکروسکوپ (Optika (B-383PL شمارش شدند. تراکم جمعیت در یک دوره 22 روزه با فاصله زمانی رو روزه از روز صفر تا 24 شمارش شدند. داده های اندازه گیری شده ابتدا با استفاده از آزمون شاپیرو- ویلک سنجیده شد و مقایسه پارامترهای جمعیت در هر دوره پرورش با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه (One way ANOVA) و با استفاده از نرم افزار Version 22)SPSS) در سطح معنی داری 5 درصد انجام شد. نتایج نشان داد که تراکم افراد بالغ، اولاد و تراکم کل جمعیت مشخص شد که میزان تعداد بالغین، اولاد و تراکم کلی به ترتیب هشتم، دهم و دهم در تیمار 1/5 به حداکثر مقدار خود می رسند (p≤0/05). اختلاف معناداری در تیمار 1/5 بیشتر از 1 بود اما با تیمار 0/5 اختلاف معنی داری نداشت. کمترین تراکم در تیمار 1 در روز 22 بود که با دیگر تیمارها اختلاف معنی داری نداشت (p≤0/05).

تراکم جمعیت، موئینا، غذادهی و غذای زنده