تاثیر آب زیرزمینی بر فرسایش بادی (مطالعه موردی شرق اصفهان)

مطالعات مختلف ثابت کرده است که یکی از دلایل اصلی فرسایش بادی و بیابانزایی در اکثر نقاط جهان، برداشت بی-رویه از آبهای زیرزمینی است. افت آب زیرزمینی تاثیر منفی بر میزان رطوبت خاک، مقاومت برشی خاک در مقابل فرسایش بادی و پوشش گیاهی دارد. در اثر این تغییرات در خاک و پوشش گیاهی، شرایط لازم برای تشدید فرآیند فرسایش بادی فراهم میگردد. هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط آب زیرزمینی در هر منطقه با وضعیت بیابانزایی و فرسایش بادی در آن منطقه است. در این مطالعه، از 15 شاخص شیمیایی مهم آب زیرزمینی شامل: هدایت هیدرولیکیEC) میزان کلر، نسبت جذب سدیمSAR)کل مواد جامد محلولTDS) میزان پتاسیم، کلسیم، منیزیم، سدیم، سولفات، بیکربنات، میزان اسیدیته و مجموع آنیونها و کاتیونها و 2 شاخص فیزیکی شامل عمق آب(نزدیکی به سطحm)و افت آب زیرزمینی در سالcm) استفاده گردید. برای انجام این تحقیق، ابتدا در منطقه مورد مطالعه که به وسعت 60 هزار هکتار و در شرق اصفهان قرار دارد، واحدهای کاری تشکیل شد و پس از نمونه برداری و جمعآوری اطلاعات، نقشه هر شاخص در محیطGIS ایجاد شد. این نقشهها به فرمت رستری تبدیل و از میانگین هندسی این شاخصها درGIS نقشه نهایی وضعیت آب زیرزمینی منطقه بدست آمد که تطابق زیادی با نقشه وضعیت فرآیند فرسایش بادی در منطقه داشت. نتایج این تحقیق نشان میدهد که بین وضعیت آب زیرزمینی وفرسایش بادی ارتباط تنگاتنگی وجود دارد و در این بین، 3 فاکتور هدایت هیدرولیکی ، نسبت جذب سدیم و کل مواد جامد محلول، بیشترین تاثیر را در روند تخریب خاک و در نتیجه، فرسایش بادی دارند

Keywords:

آب زیرزمینی , فرسایش بادی , شاخصGIS بیابانزایی