امکان سنجی تشخیص گرفتگی بدنه چاه های آب به روش ویدئومتری واحیاءشیمیایی آن (مطالعه موردی منطقه کوار)

مقدمه: چاه ها به علل متفاوت دچار گرفتگی می شوند و در نتیجه آبدهی چاه ها کاهش می یابد. حفر چاه جدید نیز هزینه بر و مشکلاتاجرائی در پی دارد. لذا یافتن راهی جهت افزایش دبی چاه حائز اهمیت می باشد. هدف از این مطالعه افزایش دبی چاه با استفاده از موادشیمیایی (اسید سولفامیک، اسید کربنیک) و ویدئومتری می باشد.روش کار: اطلاعات مربوط به آزمایشات میکروبی و شیمیایی، لوگ حفاری و آزمایشات پمپاژ 4 حلقه چاه از سازمان آب منطقه ای و شرکتآب و فاضلاب فارس اخذ گردید. با استفاده از کنتورهای حجمی، دبی سنجی انجام شد. مکان هایی که گرفتگی وجود داشت با ویدئو متریمشخص گردید و با استفاده از جت، اسیدسولفامیک و (CO(2 تزریق شد و گرفتگی با استفاده از هوای فشرده و آب باز شد و نهایتا پمپاژصورت گرفت و اسیدها خارج گردید و در نهایت گندزدایی با استفاده از پرکلرین صورت گرفت و مجددا دبی سنجی و ویدئومتری انجام شد.نتایج: دبی آب چهار حلقه چاه به ترتیب 3،15،7،3 لیتر بر ثانیه قبل از احیاء اندازه گیری گردید وبعدازاحیاء میزان دبی چاه ها به ترتیب9،32،13،9 لیتر برثانیه بود لذا مشخص گردید با استفاده از مواد شیمیایی می توان میزان آبدهی چاه را بیش از دو برابر افزایش داد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده ،استفاده از اسید سولفامیک به همراه گازکربنیک میتواند اثرگذاری مؤثری در برخی از چاه هاداشته باشد و برخی چاه ها میزان دبی 3 برابر افزایش داشته است. بنابراین توصیه می گردد بجای حفر چاه جدید از روش های احیاء وبهسازی استفاده گردد که ازنظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه می باشد.

Keywords:

آبدهی چاه , اسید سولفامیک , اسید کربنیک