سید بهزاد حسینی - قاضی دادگستری و کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
سید رضا موسوی آزاده - قاضی دادگستری و دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران
احمدعلی حیدری - کارآموز قضایی و کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران.

یکی از مهم ترین جرائم علیه اموال و مالکیت اشخاص سرقت است. قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ در ماده ۲۶۷ مقرر می دارد: سرقت عبارت از ربودن مال متعلق به غیر است. موضوع سرقت چیزی است که عمل ربودن نسبت به آن انجام می شود و حقوقی به آن تعلق گرفته که مورد حمایت قانون است. قانونگذار شرایط زیادی را به صورت صریح یا ضمنی برای این موضوع بیان نموده است که عبارتند از: مال یا شی بودن مال مسروقه، مادی بودن و قابلیت جابجایی و تصرف را داشتن مال ، منقول بودن مال مسروقه ، تعلق مال به غیر در زمان سرقت وخروج مال یا شیء از تصرف متصرف و دخول آن در تصرف سارق است . درخصوص علل و راه های پیشگیری از وقوع بزه سرقت از دیدگاه جرم شناسان و جامعه شناسان می توان به عوامل اجتماعی از قبیل: احساس بیعدالتی اجتماعی، نابرابری های اجتماعی و فاصله طبقاتی بین فقرا و ثروتمندان، مهاجرت، انزوا، طرد اجتماعی و حاشیه نشینی، گرایش به مشاغل کاذب، شکست تحصیلی، اعتیاد فرد و والدین، بیکاری و نقش دوستان ناباب، عدم ارتباط ساکنان در ساختمان، شاغل بودن زوجین و... از عوامل تسهیل کننده ارتکاب جرم سرقت از منازل و اماکن خصوصی است. و برای پیشگیری از وقوع بزه سرقت باید به بررسی نقاط قوت و ضعف، تهدیدها و فرصت های فضای مجازی و پیشنهادهای پیشگیرانه و مؤثر مانند کنترل آسیب های اجتماعی از قبیل کنترل جرائم مربوط به مواد مخدر، فحاشی،اختلافات مالی و ... که به نوعی زمینه ساز بروز سرقت ها هستند، و همچنین بررسی نظریه پیشگیری وضعی در جرم شناسی پرداخت.

سرقت، کنترل اجتماعی، پیشگیری وضعی، معاشرت های ترجیحی.