توزیع ژئوشیمیایی فلزات سنگین درخاک و منابع آب زیرزمینی مجموعه معدنی ذغالسنگ طزره

یکی از مهمترین مشکلات زیست محیطی جهان، آلودگی منابع آب با فلزات سنگین می باشد. معدنکاری ذغالسنگ از جمله مواردی است که می تواند به طرق مختلف فلزات سنگین رابه محیط آزاد نموده و آلودگی شدید سفره های آب زیر زمینی را به وجود آورد. در هنگام استخراج ذغالسنگ و همگام با تغییرات فیزیکو شیمیایی که در ذغالسن گها و سنگ های همراه با آن، در اثر هوازدگی صورت می گیرد، عناصر موجود در آنها نیز آزاد شده و با توجه به ویژگ یهای ژئوشیمیایی خود پراکنده می شوند. در این پژوهش که با حمایت مالی سازمان آب منطقه ای سمنان انجام شد، پراکندگی ژئوشیمیایی و گسترش عناصر ، ، ، و در محدوده معدنی ذغالسنگ طزره واقع در 70 شمال غرب شاهرود مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهند که با توجه به تفاوت در پتانسیل یونی عناصر و محیط، انجام فعالیت های معدنی باعث افزایش غلظت گوگرد تا 950 % در آب زیرزمینی شده است. این فعالیت ها به ترتیب باعث افزایش غلظت عناصر گوگرد، آهن، باریم، منگنز و استرانسیم از400، 19200 ، 112 ، 408 ، 177 در خاک های مناطق بالا دست به 4200 ، 40000 ، 238 ، 785 و 237 درخاک پایین دست منطقه معدنکاری شده است. همچنین معدنکاری باعث 425 % افزایش در غلظت استرانسیم در آب پایین دست شده است

Keywords:

پراکندگی ژئو شیمیایی , پتانسیل یونی , فعالیت معدنی , ذغالسنگ