پیش بینی سازگاری اجتماعی بر اساس میزان تاب آوری، خودکارآمدی و بهزیستی روانشناختی در دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان ورزقان

این پژوهش با هدف پیش بینی سازگاری اجتماعی بر اساس میزان تاب آوری، خودکارآمدی و بهزیستی روانشناختی در دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان ورزقان انجام گرفت. پژوهش حاضر براساس هدف از نوع کاربردی و براساس نحوه گردآوری داده ها تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسردوره دوم متوسطه منطقه ورزقان به تعداد957 نفر می باشند که از این تعداد 346 نفر پایه دهم، 312 نفر پایه یازدهم و 299 نفر پایه دوازدهم می باشند.همچنین برای انتخاب حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری طبقه ای حجم نمونه 274 نفر انتخاب شدند که از این تعداد 99 نفر پایه دهم، 89 نفر پایه یازدهم و 86 نفر پایه دوازدهم می باشند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه سازگاری اجتماعی(سینها و سینگ،1993 )، پرسشنامه تاب آوری(کونور و دیویدسون،(2003، پرسشنامه خودکارآمدی(شوارزر و جروسالم،(1983 و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی(ریف،(1995 بود. برای تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد بین تاب آوری((r= 0/372، خودکارآمدیr= 0/299 و بهزیستی روانشناختیr= 0/670 با سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان ورزقان رابطه وجود دارد. همجنین طبق نتیجه رگرسیون، 48/5 درصد از واریانس سازگاری اجتماعی توسط تاب آوری، خودکارآمدی و بهزیستی روانشناختی تبیین میشود.

Keywords:

سازگاری اجتماعی , تاب آوری , خودکارآمدی , بهزیستی روانشناختی.