قادر قادری - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه پیام نور، تهران- ایران
رقیه عظیم زاده آذردارغلو - عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه.
حمزه حاجی - استادیار گروه الهیات (علوم قرآن و حدیث) دانشگاه پیام نور، ایران- تهران

بالا بردن سطح بهداشت و سلامت روانی و ارتقای آرامش روحی آحاد جامعه مهمترین و اساسیترین مسئله ی هر کشور است که باید ابعاد مختلف آن مورد اهتمام واقع گردد. وظیفه و کارکرد اصلی بهداشت و سلامت روانی، تأمین آرامش فکر و روان افراد جامعه است.طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت، » بهداشت روانی« ذیل مفهوم کلی بهداشت جای می گیرد و بهداشت یعنی توانایی کامل برای ایفای نقشهای اجتماعی، روانی و جسمی.(گنجی، 1386، ص10 )براین اساس، بهداشت روانی پيش زمينه ای است برای زیستن بهتر، رفاه اجتماعی و سازگاری و هم زیستی منطقی باحوادث و اتفاقات زندگی که تمام زوایای عُمر آدمی از خانه تا مدرسه، دانشگاه، محيط کار و نظایر آن را شامل میشود.در جهان کنونی علیرغم پيشرفت های اقتصادی و موفقيت های چشمگير علمی به ویژه در حوزه های روانپزشکی وروان درمانی، ملاحظه میشود که برخی از صاحبنظران، بر نياز جامعه به معنویت، و نقش اساسی دین در بهداشت و سلامت روحی و روانی تأکيد فراوان دارند و معتقدند که باورهای دینی و توکل به خدا موجب تسکين آلام و دردها و بهبودی سریعترمشکلات روانی میگردد.خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید:هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّکِينَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِیمَانًا مَعَ إِیمَانِهِمْ...سوره ی فتح، آیه ی 4 : «و کسی است که آرامش را بر دلهای مؤمنان نازل کرد تا ایمانی به ایمانشان بیفزایند»