رابطه میان دینداری و مدیریت استعداد با رفتار اجتماعی معلمان زن مقطع ابتدایی

هدف این پژوهش بررسی رابطه میان دینداری و مدیریت استعداد با رفتار اجتماعی معلمان زن مقطع ابتدایی شهرستان ترکمن بود. این پژوهش از نوع کاربردی است. همچنین تحقیق حاضر بر اساس طرح پژوهش، یک مطالعه توصیفی، از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل معلمان زن مقطع ابتدایی شهرستان ترکمن به تعداد 170 نفر می باشد که با روش تصادفی ساده و بر اساس جدول مورگان، تعداد 118 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات سه پرسشنامه پرسشنامه دینداری گلاک و استارک(1965)، پرسشنامه پرسشنامه استاندارد مدیریت استعداد فیلیپس و راپر((2009 و پرسشنامه رفتار اجتماعی کارلو و همکاران((2003 بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون با نرم افزار spss استفاده شد. نتایج بیانگر این بود که بین دینداری و مدیریت استعداد با رفتار اجتماعی معلمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. متغیر مدیریت استعداد با ضریب نفوذ 0/363 سهم بیشتری در پیش بینی رفتار اجتماعی معلمان دارد. از میان مولفه ها، مولفه حفظ و نگهداشت استعدادها بیشترین قدرت را در پیش بینی رفتار اجتماعی معلمان زن مقطع ابتدایی شهرستان ترکمن دارد.

Keywords:

دینداری , مدیریت استعداد , رفتار اجتماعی معلمان.