سامان پارسا - کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت

افزايش روزافزون جمعيت و به تبع آن توليد پسماند، يكي از موارد مهم و موردتوجه در هر شهري است. مكان هاي دفن پسماند يكي از راهكارها در جهت دور كردن پسماند از سطوح شهري است. اين محيط مي تواند علاوه بر مفيد بودن، معضلات و مخاطراتي را نيز به همراه داشته باشد. با شناسايي و تلاش براي حذف ريسك هاي زيست محيطي گام مهمي در جهت سلامت محيط زيست برداشته مي شود. در اين تحقيق، جامعه آماري شامل متخصصين شاغل در فرآيند مديريت، مهندسي و انجام پسماند شهرداري شيراز هستند . ابتدا از اعضاي تيم خواسته شد تا نظرات خود را در مورد هر يك از حالتهاي شكست در مقابل ريسك فاكتورها بيان كنند. سپس، محاسبه مقدار R.P.N براي ارزيابي به روش FMEA جهت تعيين ميزان ريسك هر يك از حالات شكست، از عدد اولويت ريسك R.P.N استفاده گرديد. پارامترهايي براي كنترل موارد فوق در انتخاب محل دفن پسماند در نظر گرفته مي شود كه براساس آيين نامه هاي موجود در كشورها مختلف متفاوت است. بر اساس RPN قبل از انجام اقدامات نشان مي دهد كه آبهاي سطحي و زيرزميني، شرايط ژئوفيزيكي محل دفن، ريزش شيرابه و عدم جداسازي زباله ها، داراي بالاترين ريسك هستند.

مدیریت ریسک، ریسک زیست محیطی، ایمنی سایت، شیراز، سایت دفن پسماند شهرداری، تکنیک FMEA