شناخت و ارزیابی كیفیت محیط شهری در بافت میانی شهرها (مطالعه موردی: منطقه 8 شیراز)

بكارگيري درست و صحيح از محيط شهري در بافت مياني شهرها، از مسائل اساسي در شهرسازي و برنامه ريزي شهري مي باشد و بايد به شهروندان شهرهاي جديد در استفاده مطلوب و كيفيت بهتر در محيط شهري كمك وراهنمايي نمود. از آنجا كه موضوع كيفيت محيط شهري بخصوص در شهرها با مسائل زيادي روبرو است؛ لازم مي باشد كه از ابزارها و روش هاي نوين كه بتواند شهرسازان و برنامه ريزان شهري را در تصميم ها ياري رساند؛ استفاده نمود. در اين تحقيق تلاش بر شناخت و ارزيابي كيفيت محيط شهري در بافت مياني شهرها در منطقه هشت شهر شيراز بر اساس آمار و اطلاعات موجود مي باشد. از روش توصيفي- استنباطي استفاده شده است. و روش جمع آوري اطلاعات با بكارگيري مطالعات اسنادي و ميداني از طريق تكميل 270 پرسشنامه به طريق تصادفي انجام گرفته است. اطلاعات تحقيق نيز با بهره گيري از روش هاي آمار توصيفي- استنباطي تجزيه و تحليل گرديده و يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه به طور كلي مولفه هاي كيفيت محيط شهري در بافت مياني منطقه هشت و همچنين ميزان رضايت شهروندان از كيفيت محيط شهري در بافت مياني شهر بسيار پايين است. در بين مولفه هاي مشاركت در امور و طرح هاي شهري در رتبه اول مولفه هاي كيفيت اجتماعي در اين بافت مياني قرار گرفته است كه اين اظهار تمايل شهروندان منطقه، راه را براي مشاركت شهروندان در اجراي طرح هاي شهري بافت مياني شهر، كه آن از ضروريات موفقيت طرح هاي شهري مي باشد، مهيا مي كند.

Keywords:

کیفیت محیط شهری , بافت میانی و منطقه 8 شیراز