علی اسماعیلی دیزناب - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر،

فضاهای معماری، به خصوص فضاهایی که در بافت قدیمی و تاریخی شهرها قرار دارند، به نوعی تداعی کننده خاطره جمعی برای کاربران خود می باشند. فضاهای بازشهری، بازارها، مساجد و میادین مهم شهر و عناصری از این قبیل، در کنار جذابیت عملکردی، از بعد روان شناختی نیز حائز اهمیت می باشند. در این مقاله ضمن مرور کلی فناوری واقعیت افزوده و روش های پیاده سازی آن در فضاهای معماری و شهری، میزان اهمیت و تاثیر این ابزار در باززنده سازی خاطره جمعی و خوانایی فضا و در نتیجه، جذابیت بیشتر مکان را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

واقعت افزوده، خاطره جمعی، خوانایی فضا، بافت تاریخی، باززنده سازی