ارزیابی آزمایشگاهی عملکرد تیرهای بتن آرمه خودتراکم حاوی الیاف تحت بارگذاری سیکلی شبه استاتیکی

آزمایشات آزمایشگاهی المان هاي سازه اي بتن مسلح براي تعیین رفتار آن ها تحت بارگذاري یک زلزله شبیه سازي شده از اهمیت بالایی برخوردار است. پارامترهایی همچون سختی ، مقاومت ، شکل پذیري ، توانایی جذب و اتلاف انرژي و خرابی هاي بوجود آمده در اثر بارگذاري سیکلی ، از جنبه هاي مورد نظر رفتار ، در طراحی لرزه اي اعضاي سازه اي می باشد که نمی توانند با اطمینان کامل توسط روش هاي تحلیلی تعیین گردند و نیاز است تا به وسیله آزمایشات آزمایشگاهی ارزیابی گردند . روش هاي متفاوتی جهت شبیه سازي زلزله شدید همانند روش میز لرزه ، روش شبه دینامیکی و روش شبه استاتیکی وجود دارد که از مزایاي روش هاي شبه استاتیکی می توان به سرعت پایین آزمایش و امکان مشاهده جزئیات در حین آزمایش و اقتصادي بودن آن اشاره کرد. بدین منظور نمونه تیرهاي بتنی از 4 طرح اختلاط شامل بتن هاي حاوي الیاف فلزي 0.1 ، 0.2 و 0.3 درصد حجمی و بتن فاقد الیاف به عنوان بتن مرجع مورد آزمایش و مقایسه قرار گرفته اند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که هرچه میزان الیاف در بتن افزایش می یابد، سختی عضو در ناحیه خطی کمتر شده و همچنین المان سازهاي ، نرمی و شکل پذیري بیشتري از خود نشان می دهد. حضور الیاف مقاومت عضو را به مقدار قابل توجهی افزایش داده و در طی سیکل هاي بارگذاري نیز توانایی استهلاك انرژي را به طور مشهود بالا خواهد برد.

Keywords:

بتن خودتراکم , بتن الیافی , بارگذاری شبه استاتیکی , بارگذاری سیکلی