محمدحسین محمدخانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
حسین تحقیقی - استادیار، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران

سیستم مهار بازویی و کمربند خرپایی (بطور خلاصه مهار کمربندي) شیوه اي بسیار مناسب جهت کنترل جابجایی سازه هاي بلند در اثر بار جانبی میباشد. در این مقاله یک ساختمان چهل طبقه با سیستم قاب خمشی فولادي ویژه شامل یک هسته مرکزي مهاریندي شده با و بدون سیستم مهار کمربندي واقع در ترازهاي مختلف مورد بررسی قرار گرفته و عملکرد آنها با هم مقایسه میشود. بدین منظور تحلیل هاي دینامیکی طیفی و تاریخچه زمانی ساختمان داراي چیدمان هاي متفاوت مهار بازویی و کمربند تحت تاثیر تعدادي رکورد زلزله انجام می گیرد. بررسی نتایج عددي نشان میدهد که مهار کمربندي سختی ساختمان را بطور متوسط به میزان 20 تا 60 درصد بر اساس تعداد سطوح قرارگیري آنها نسبت به حالت بدون مهار افزایش می دهد. ضمنا بر اساس نتایج تحلیلهاي تاریخچه زمانی، تراز مناسب مهارهاي کمربندي در سطوح بالاتري نسبت به نتایج تحلیل طیفی قرار میگیرد.

ساختمان بلند، مهارکمربندی، تحلیل طیفی، تحلیل تاریخچه زمانی، جابجایی بام