محمود حسینی - دانشیار، پژوهشکده مهندسی سازه، پژوهشگاه بین المللی زلزلهشناسی و مهندسی
امین رجبلو - دانشجو، گروه مهندسی عمران ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، ساوه، ایران

در مقاله حاضر هدف اصلی بهسازي ساختمان هاي بتنی با پلان T شکل میباشد که بر اساس آئین نامه هاي قـدیمی طراحـی گردیـده و در خصوص باربري ثقلی مشکلی ندارند ولی سطح عملکرد لرزه اي آنها پایین تر از سطح عملکرد مورد انتظار است و بر اساس دستورالعمل بهسازي نیاز به بهسازي لرزهاي دارند و نیز امکان عملیات بهسازي در پیرامون این ساختمانها وجود دارد . اکثر ساختمانهاي داري پلان T شکل از اهمیـت بـالا برخوردارند. بطور نمونه میتوان بسیاري از ساختمانهاي مدارس، بیمارستانها و غیره را نام برد . بیشتر اینگونه ساختمانها به علت نوع فعالیتی که دارند، امکان تعطیلی،حتی براي مدتی کوتاه را هم ندارند و یا معماري داخلی آنها امکان هرگونه تغییرات جهت مقاوم سازي را نمـی دهـد. بـه روش پیشنهاد شده در این مقاله میتوان این ساختمانها را بهسازي کرد و یا سطح عملکرد این ساختمانها را ارتقـا بخشـید . در ایـن مقالـه سـه مـدل سازه اي سه بعدي مشتمل بر ساختمانهاي 4، 7 و 10 طبقه با پلانهاي T شکل در نظر گرفته شده اند و با اسـتفاده از آیـین نامـه 519 بارگـذاري ثقلی و بر اساس استاندارد ایران 2800 مصوب سال 1367 بارگذاري جانبی شده و بر اساس آییننامه ACI 318-99 طراحی گردیده و مجـددا بـر اساس استاندارد ملی ایران 2800 مصوب سال 1384 (تجدید نظر سوم) بارگذاري جانبی و کنترل گردیده اند. با توجه به اینکه نتـایج قابـل قبـول نبوده،مدلها بر اساس نشریه شماره 360 تحلیل و ارزیابی گردیده و با توجه به نیاز بهسازي، با سازه هاي سخت بیرونـی تقویـت گردیـدهانـد. ابعـاد مقاطع این سازه ها به روش سعی و خطا و با استفاده از تحلیل استاتیکی غیرخطی بدست آورده شده است و جهت ارزیابی نهایی تحلیلهاي تاریخچه زمانی غیرخطی صورت گرفته است.

بهسازی لرزه ای، تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی، تحلیل استاتیکی غیرخطی، سطح عملکرد، سازه های سخت بیرونی