سیده شکیبا موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران،ایران
منصور ضیایی فر - دانشیار، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران،ایران

یکی از ویژگیهاي اصلی دستاوردهاي نوین در زمینه ي طراحی لرزه ای سازه ها، افزایش انعطاف پذیري و افزودن تجهیزات اتلاف انرژي است. انعطاف پذیري سازه، به کاهش شتابها و نیروهاي ناشی از زلزله کمک میکند و با ایجاد تغییر شکلهاي نسبی زیاد، پتانسیل اتلاف انرژي در سیستم سازهاي را فراهم می آورد . لذا در طراحی لرزه ای بر این اساس، سیستم سازه ای معمولاً از دو زیرسیستم جرم و سختی تشکیل شده است که تجهیزات اتلاف انرژي مابین این دو زیرسیستم قرار می گیرند. انعطاف پذیري زیرسیستم جرمی، به کاهش اثرات زلزله در این بخش از سازه کمک میکند. زیرسیستم سختی با ایجاد تکیه گاه مناسب براي تجهیزات اتلاف انرژي، درکنترل تغییر شکلهاي زیرسیستم جرمی نقش ایفا میکند.(Ziyaefar et al., 2012)در این تحقیق، سازه ي جداسازي شدهاي با میراگرهاي ویسکوز خطی و غیرخطی، میراگر اصطکاکی، تحت اثر بارگذاري لرزه ای موردمطالعه قرارگرفته است و اثر هر یک از این میراگرها در کاهش پاسخ سازه (تغییر مکان، شتاب و برش پایه و ...) بررسی شده است.نتایج نشان میدهد اتصال دو زیرسیستم جرم و سختی با فرکانس هاي مختلف، به واسطه ي میراگرها در کاهش پاسخ ناشی از زلزله در دو زیرسیستم جرم و سختی بسیار مؤثر است. همچنین میراگر اصطکاکی در رنج هاي پایین نیرو، در کاهش پاسخ لرزه ای در زیرسیستم جرمی مؤثرتر از میراگر ویسکوز خطی عمل میکند. همچنین افزودن درصدي از نیروي اصطکاك به میراگرهاي ویسکوز میتواندعملکرد این میراگرها را بهبود بخشد.

میراگر ویسکوز، میراگر اصطکاکی، جداسازی شده جرمی، تجهیزات جاذب انرژی