شناسایی مناطق مستعد آبگرفتگی جهت جمع آوری رواناب شهری با استفاده از مدل ماشین بردار پشتیبان

رواناب حاصل از بارندگی در مناطق شهری یكی از منابع آب قابل استفاده است که به دلیل عدم توجه و مدیریت صحیح از دست رس خارج می شود. از طرف دیگر رواناب مازاد بر ظرفیت زهكش های شهری باعث ایجاد مشكلات فراوان از جمله آبگرفتگی و آلودگی محیط زیست شهری می شود. لذا استفاده از این رواناب می تواند علاوه بر تامین بخشی از آب مورد نیاز در مناطق شهری باعث کاهش آبگرفتی و سیل شهری شود که سیستم های استحصال آب باران می تواند در این زمینه نقش آفرینی کند. از این رو هدف از این مطالعه پتانسیل یابی مناطق مستعد جهت جمع آوری رواناب شهری با استفاده از مدل ماشین بردار پشتیبان است. برای این منظور 46 نقطه آبگرفتگی در شهرک امام علی (ع) برداشت شد و از متغیرهای پیش بینی کننده ارتفاع، شیب، تراکم کانال های زهكشی، فاصله از کانال های زهكشی و کاربری اراضی برای اجرای مدل ماشین بردار پشتیبان استفاده گردید. نتایج نشان داد کلاس های پتانسیل زیاد و خیلی زیاد برای جمع آوری رواناب به ترتیب 63 / 11 و 49 / 4 درصد کل منطقه را شامل می شود. همچنین ارزیابی عملكرد مدل ماشین بردار پشتیبان در مرحله آموزش 8 / 87 درصد و در مرحله اعتبارسنجی 80 درصد بدست آمد که نشان دهنده عملكرد "بسیار خوب" مدل است.

Keywords:

آبگرفتگی , استحصال آب , مدل ماشین بردار پشتیبان , رواناب شهری , پتانسیل یابی