محمودرضا شقاقیان - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات فارس

در اکثر مناطق خشک و نیمه خشک منابع آب زیرزمینی سهم عمده ای در تامین نیازهای ابی در بخشهای کشاورزی شرب و صنعت ایفا می نمایند دشت شیراز که با مساحت 261 کیلومتر مربع در جنوب غربی ا یران واقع گردیده است با تامین 71 درصد از نیازهای ابی از ذخایر اب زیرزمینی از این قاعده مستثنی نمی باشد از این رو ارائه مدلهای مناسب زمانی و مکانی منطبق بر واقعیت از ابزارهای غیر قابل اجتناب در بخشهای مختلف مدیریتی توسعه این منطقه به حساب می اینددراین تحقیق دو مدل مکانی کریجینگ عادی به عنوان نماینده مدلهای زمین اماری و مدل فازی سوگنو به عنوان نماینده مدلهای هوش مصنوعی برای تعیین تراز آب زیرزمینی در نقاط مختلف دشت با یکدیگر مقایسه گردیده اند بدین منظور ابتدا شاخص مناسبی که بتواند نماینده مناسبی برای تراز آب زیرزمینی در دوره مطالعه باشد انتخاب می گردد. پس از آن برای مقایسه دو روش با استفاده از روش اعتبار سنجی متقابل میانیگن نسبی مربع خطاها RMSE برای دو روش مقادیر به ترتیب 0/0751 و 0/0760 بدست می اید. این مقادیر نشان از تعادل این دو روش نسبت به یکدیگر دارد.

تراز اب زیرزمینی، مدل کریجینگ، مدل فازی، دشت شیراز، واریوگرام