کاربرد بیو فلاک در آبزی پروری

بدون شک توسعه پایدار پرورش آبزیان، به دلیل فشارهای محیط زیستی ، وابستگی شدید به روغن و آرد ماهی در تغذیه آبزیان می باشد.در این مسیر ، هدف آبزی پروری در وهله نخست می بایست بر اساس افزایش تولید فرآورده های آبزیان در واحد سطح و حتی المقدورTکمترین میزان استفاده از منابع آبی تعریف شده ، همچنین آبزی پروری پایدار را بدون اثرات نامطلوب بر محیط زیست نشانه رود وسومین هدف تعادل منطقی در نسبت بهینه هزینه / فایده جهت ایجاد ثبات سیستم اقتصادی و مقبولیت اجتماعی این فعالیت می باشد.شاید بتوان گفت ، فنآوری بیو فلاک دستیابی به هرسه هدف یاد شده را تسهیل نموده و یکی از فناوری های مطرح در صنعت آبزی پروریبه ویژه در پرورش میگو و تیلاپیا به شمار می رود که از آن در جداسازی مواد مغذی از پیکره های آبی و درجهت تولید زی توده باکتریایی(پروئتین میکروبی) و نیز با حفظ کیفیت آب با کاهش تعویض آب استفاده می کنند. از این روش برای کاهش ضریب تبدیل غذا راو متعاقبآن هزینه تولید را کاهش می دهد.ارگانیسم های موجود در فلاک ها حتی از فیتوپلانکتون ها بهتر و سریعتر خورده ، هضم و جذب می شوند که با توجه به تشکیل توده هایفلاک در سیستم های آبزی پروری نیمه متراکم و متراکم به ترتیب با نسبت وزنی 0/1 تا 10 گرم در هرمترمکعب، از مزیت بالایی برخوردارند. البته رشد فلاک به غلظت اکسیژن محلول، منبع کربن آلی و بارهای دیگر مواد آلی بسیار وابسته است. تعیین وویژگی های بیوشیمیاییفلاک همچون سطح پروئتین، اسیدهای چرب و پلی بتا هیدروکسی یوتیراپ می تواند در شناخت ویژگی های غذایی آنها مورد استفاده قرارگیرد. کاربرد سیتم بیوفلاک در پرورش آبزیان (به خصوص میگو) اثرات منحصر بفردی، همچون نیباز کمتر به تعویض آب، امکان پرورشمیگو در تراکم بالا، کاهش خطر ورود بیماری دارد.

Keywords:

بیوفلاک , آبزی پروری , ارگانیسم , تغذیه , میگو