مجتبی ابوحمزه - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر ری، رشته آگروتکنولوژی
علیرضا پازکی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر ری، رشته آگروتکنولوژی
رضا منعم - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر ری، رشته آگروتکنولوژی

بهبود تولید محصولات زراعی تحت کمبود مواد غذایی، به مدیریت خوب نهاده ها در زمان، مقدار، شکل و شناسایی مراحلمهم فیزیولوژیکی و مکانیسم های دفاعی گیاهان برای اجتناب از کمبود مواد غذایی نیاز دارد. در ارتباط با همین موضوعاطلاعات کمی در خصوص تأثیر اسید هیومیک و عصاره جلبک دریایی در مراحل مختلف رشد با هدف تأمین مواد غذاییدر راستای کشاورزی پایدار در گیاهان و از جمله شنبلیله در دسترس می باشد. به منظور بررسی اثرات متقابل روش کاربرداسید هیومیک و عصاره جلبک دریایی در مراحل رشد رویشی و زایشی بر برخی صفات تعداد شاخ گل دهنده، تعداد غلافدر بوته، تعداد دانه در غلاف و وزن 1000 دانه شنبلیله، این پژوهش در مزرعه ای واقع در فیروزکوه اجرا شد. تیمارهایآزمایشی شامل چهار سطح روش مصرف اسید هیومیک (عدم مصرف، مصرف در آب آبیاری در تمامی مراحل، محلول پاشیدر سه مرحله و استفاده توأم با آب آبیاری در تمامی مراحل و محلول پاشی در سه مرحله رشدی با غلظت یک در هزار)به عنوان عامل اصلی و ترکیب فاکتوریلی از سه سطح مصرفی غلظت عصاره جلبک دریایی (عدم کاربرد و استفاده با غلظت0/5 و 1 در هزار به صورت محلول پاشی) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر برهمکنش نوعروش مصرف اسید هیومیک با نوع متفاوت غلظت های مصرفی عصاره جلبک دریایی بر صفات تعداد غلاف در بوته، تعداددانه در غلاف گیاه و وزن 1000 دانه شنبلیله در سطح (p< 0.01) معنی دار گردید. همچنین نتایج جدول تجزیه واریانسنشان داد که اثر نوع روش مصرف اسید هیومیک به همراه نوع متفاوت غلظت های مصرف عصاره جلبک دریایی بر صفاتتعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف گیاه و وزن 1000 دانه بوته شنبلیله معنی دار گردید (جدول 4-5). نتایج مقایسه میانگین نشان داد که در اکثر ترکیبات تیماری، کاربرد اسید هیومیک و عصاره جلبک دریایی باعث افزایش تعداد غلاف دربوته، تعداد دانه در غلاف و وزن 1000 دانه گردید. به گونه ای که بیشترین تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف در بوتهو وزن 1000 دانه در شرایط روش مصرف هیومیک اسید به صورت آب آبیاری همراه با محلول پاشی در برهمکنش با کاربرد0/5 و 1 گرم عصاره جلبک دریایی در 1000 گرم آب به دست آمد. نتایج جدول تجزیه واریانس نشان داد که اثر نوع روشمصرف اسید هیومیک (A) به همراه نوع متفاوت غلظت های مصرف عصاره جلبک دریایی (B) و اثر برهمکنش A × B برصفت تعداد شاخه گل دهنده شنبلیله معنیدار گردید. مقایسه میانگین اثر برهمکنش اثر نوع روش مصرف اسید هیومیکو نوع متفاوت مصرفی غلظت های عصاره جلبک دریایی نشان داد که روش مصرف اسید هیومیک به صورت آب آبیاریهمراه با محلول پاشی در برهمکنش با کاربرد 0/5 و 1 گرم عصاره جلبک دریایی در 1000 گرم آب باعث افزایش تعداد شاخه گل دهنده شنبلیله گردید.

هیومیک اسید، عصاره جلبک دریایی، تعداد شاخه گل دهنده و وزن 1000 دانه شنبلیله