رهیافتهای زیبایی در پایداری شهر با نگاهی به ارزشهای کالبدی بافت تاریخی

زیبایی به عنوان یکی از نیازهای اصلی زندگی بشری همواره در سطوح مختلف مدنظر برنامه ریزان و کارشناسان قرار داشته است ضرورت نگرش به ارزشهای کیفی زندگی شهری و بکارگیری زیبایی در عرصه شهر و شهرسازی همانند دیگر ابعاد حیات انسانی امری لازم و از ضروریات توسعه پایدار به شمار می رود افول ارزشهای کیفی زندگی شهری یعنی ارزشهای اجتماعی، فرهنگی و زیبایی شناسی که در نهایت به صورت احساس ناکامل زشتی تنش ناشناختگی و ناامنی در میان عامله ظهور پیدا می کند و تنها راه حل آن شناخت مشخصه هایی است که با آنها به یک فضای مطلوب شهری دست یابیم این مشخصات و عوامل وقتی نمود کالبدی به خود بگیرند و در شهر به چشم اینده عوامل زیبایی و مطلوبیت شهری نام میگیرند. جهت رسیدن به این کیفیت مطلوب در عرصه بافتهای تاریخی و جدید باید به مواردی نظیر لزوم وجود دید جزئ نگر در کنار نگاه کلی به شهر طراحی متناسب با ماهیت شهر وجود طبیعت در شهر کاربرد رنگ در مناظر شهری مبلمان شهری، میادین و نشانه های شهری رعایت ابعاد انسانی در طراحی اجزا و تجهیزات شهری و پرداختن به جایگاه نمای ساختمان ها توجه ویژه به عمل اورد.

Keywords:

زیباسازی , بافت تاریخی , بافت شهری , طراحی شهری , ماهیت شهر