شایان عینی - دانش آموخته کارشناسی مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی قم، دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک ، دانشگاه علم و صنعت ایران،تهران، ایران
پوریا حاجی زاده - دانش آموخته کارشناسی مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی قم، دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک ، دانشگاه خواجه نصیرالدینطوسی، تهران، ایران
محمدامین گیاهبان - دانش آموخته کارشناسی مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی قم، دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک ، دانشگاه علم و صنعت ایران،تهران، ایران
محمدصادق محبی - استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی قم، قم، ایران

روش های ساخت افزایشی در دهه اخیر به عنوان به روزترین و مدرنترین روشهای ساخت قطعات پیشرفته مورد توجه فراوانیقرار گرفته اند. از جمله این روشها، فرآیند ساخت افزایشی به کمک سیم و قوس (WAAM) است که توانایی تولید قطعاتبا ابعاد بزرگ، هزینه مناسب و سرعت بالا را دارا می باشد. در این روش شکل مورد نظر به صورت لایه به لایه توسط فرایندجوشکاری با فلز افزودنی به شکل سیم تشکیل می شود. در این پژوهش معیاری برای پیش بینی اثر دمای بین پاسی در اینفرآیند بر هندسه لایه ها بر مبنای شبیه سازی حرارتی به کمک نرم افزار آباکوس ارائه شده است. همچنین از نتایج تجربی بهدست آمده از دیواره های فولادی تولید شده به این روش برای ارزیابی نتایج شبیه سازی استفاده شده است. این معیار پیشنهاد میکند که از میان ترکیب های مختلف عرض و ارتفاع لایه، مدلی که ارتفاع لایه در آن با ارتفاع حوضچه مذاب در سطح بیرونیدیواره برابر شود، بر عرض و ارتفاع لایه در نتایج تجربی منطبق است. صحت این معیار در سرعت های مختلف قوس و دماهایمختلف بین پاسی تایید شد. در انطباق با نتایج تجربی، نتایج شبیه سازی حاکی از افزایش ارتفاع و کاهش عرض دیواره در اثرافزایش زمان توقف بین پاسی (کاهش بیشتر دمای بین پاسی) است. در انتها نیز برای شرایط این پژوهش، رابطه ی تغییراتارتفاع و نیز عرض مؤثر هر لایه با زمان توقف بین پاسی (دمای بین پاسی) به دست آمده است.

ساخت افزایشی فلزات، ساخت افزایشی به کمک سیم و قوس، دمای بین پاسی، زمان توقف بین پاسی، هندسه لایه