بررسی تجارب جهانی ایجاد دهکده های دانش به عنوان راهبرد توسعه شهری و منطقه ای

در آستانه هزاره سوم، تحولات ناشی از عصر اطلاعات و ظهور جامعه شبکه اي، دگرگونی هاي عمیق ساختاري و تغییر شرایط اجتماعی، توسعه را با چالش نحوه مواجهه با محیط به شدت متحول، رقابتی، پیچیده و آشوبناك در مقیاس جهانی روبرو نموده است. ظهور و رشد طبقه کاگنیتاریا یعنی طبقه کسانی با سرمایه نیروي اندیشه در برابر پرولتاریا یا کارگران ساده با سرمایه نیروي جسمانی، حاصل چنین بستري است. در این برهه تاریخی است که «اطلاعات» کالاي قرن نوظهور و «خلاقیت» معیار «توسه» می گردد. آن سان که به واسطه تزریق فناوري هاي نوین و افزایش فر صت هاي بی شمار تغییرات، ذکاوت و استعدادهاي انسانی، ابتکارات و خلاقیت ها جایگزین منابع کانی و طبیعی می گردن د. به دیگر سو با ظهور مفاهیمی چون توسعه دانایی محور و پایدار، جوامع انسانی رویکردي نوین و موکد به مسأله توسعه را بر خود فرض می دارند و پی ریزي پایه هاي توسعه در پرتو دانایی مبتنی بر نظام هاي دانش مدار به یک هنجار بدل می گردد . در چنینعصر و دوره اي، کشورهایی قادر خواهند بود جایگاهی جهانی براي خود کسب نمایند که به طور پیوسته با خلاقیت و نوآوري فرصت هاي جدیدي را فراروي خود فراهم سازند. بر این بستر، یکی از مهم ترین راهبردهاي مورد استفاده، ایجاد دهکدههاي دانش و پارك هاي علمی براي توسعه منطقه اي است. در پژوهش حاضر، با هدف تبیین چگونگی استفاده از این راهبرد، ضمن مداقه بر مصادیق و مفاهیم آن، دو تجربه موفق جهانی در بلژیک و چین بررسی گردیده و از آن ره تاثیرات مثبت آنها بر توسعه منطقه اي و ملی مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش، به لحاظ هدف، کاربردي و بهلحاظ روش توصیفی تحلیلی است و در آن با استفاده از روش هاي کتابخانه اي و مطالعات اسنادي به جمع آوري داده پرداخته شده است.

Keywords:

توسعه شهری و منطقه ای , دهکده دانش , پارک علمی , توسعه دانایی محور , خلاقیت و نوآوری