اشکان کاظمی - کارشناس ارشد عمران- ژیوتکنیک،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
حسن نگهدار - استادیار دانشکده عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
مهدی بهاردوست - کارشناس ارشد عمران- مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
امین مهرعلی - کارشناس ارشد عمران- ژیوتکنیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.

آلودگی خاک ها و آب های زیر زمینی به آلاینده ها یک مشکل شایع زیست محیطی می باشد که علاوه بر تاثیرات مخرب اکولوژیکی و بیولوژیکی از لحاظ مباحث ژیوتکنیکی نیز موجب تغییرات عمده ای بر پارامترهای خاک می گردند. از جمله رایجترین آلاینده های صنعتی میتوان به فلز سنگین نیکل اشاره کرد که در پی استخراج از معادن، دفن زباله های با محتوای فلزی بالا، استفاده از کودهای شیمیایی در زمین، نشت از پتروشیمی ها، پساب فاضلاب ها، منجر به آلودگی خاک ها می شوند. خاک های رسی به علت دارا بودن ویژگی های خاص در بررسی پژوهش های ژیوتکنیکیو زیست محیطی به طور وسیعی مورد مطالعه و آزمایش قرار می گیرند. در این پژوهش خاک رسی به نیترات نیکل در سه غلظت آلوده و عمل آوری گردید و نتایج بیانگر این است که در آزمایش تراکم، رطوبت بهینه خاک کاهش و ماکزیمم وزن مخصوص خشک خاک افزایش می یابد و با انجام آزمایش ضریب باربری کالیفرنیا بر روی خاک آلوده به نیکل درصد CBR نسبت به خاک پایه کاهش می یابد و بیشترین کاهش مربوط به بالاترین غلظت می باشد. با افزودن نیکل مقاومت فشاری خاک در آزمایش تک محوری کاهش یافته و pH خاک نیز با افزودن نیکل کاهش یافته است.

رس، تراکم، سرب، اتربرگ، CBR