تأملاتی در طبقات اجتماعی، سوگواری، هنرنمایی و رفتار دو پهلوان گرشاسب نامه و شاهنامه
Publish place: The Second Scientific Conference on Psychology, Counseling, Educational Sciences and Social Sciences and Humanities
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 311
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PCESCONF02_087
تاریخ نمایه سازی: 2 دی 1399
Abstract:
حماسه، مبتنی بر توصیف اعمال پهلوانی و افتخارات فردی یا قومی است که شامل مظاهر مختلف زندگی میشود. نخستین کردار پهلوانانه گرشاسب، جنگ با اژدهاست که وی هنوز در آغاز جوانی است. داستان هنرنمایی های گرشاسب در حضور ضحاک، شباهت تامی به هنرنمایی دو تن از پهلوانان شاهنامه در حضور شاهان روزگار خویش دارد و در واقع کارهای گرشاسب ترکیبی از هر دو داستان شاهنامه است. فردوسی طبقات اجتماعی را چنین نامیده است: روحانیون، سپاهیان، کشاورزان و پیشه وران. اسدی نیز چهار طبقه مردم را در گرشاسب نامه یاد کرده است: شاه و خانواده شاهی، کشاورزان، سپاهیان، پیشه وران و بازرگانان. یکی از موارد قابل مقایسه در شاهنامه و گرشاسب نامه پرسش و پاسخ هایی است که بین اشخاص انجام شده است. این پرسش و پاسخها درونمایه ای فلسفی و دینی دارد و نوعی مسائل آموزش اخلاقی، فلسفی و دینی است. یکی از مضامین زیبا و قابل طرح در مقایسه دو اثر، سوگواری بر قهرمانان و آداب و رسوم خاص آن است. در گرشاسب نامه تنها یکبار سوگواری دیده میشود و آن سوگواری بر گرشاسب در پایان گرشاسب نامه است. سوگواری فردوسی بر اسفندیار،زنده، تأث6رآور ویک مرثیه واقعی است و همین حالت زنان سوگوار در دو داستان، سادگی و زیبایی کلام فردوسی و حالت سوگواری را به زیبایی هر چه تمام تر باز می نماید. سوگواری های رستم در مرگ سهراب، رستم و ایرانیان در مرگ سیاوش، زال و رودابه در مرگ رستم و زواره در زمره بهترین مرثیه ها و سوگواریهای حماسی ادبیات فارسی است.
Keywords:
Authors
علیرضا علیزاده
عضو هیئت علمی دانشگاه سلمان فارسی کازرون
غلامرضا قربانی مقدم
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سلمان فارسی کازرون
علی عزیزی
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سلمان فارسی کازرون