سحر رستگاری نژاد - کارشناسی ارشد فرهنگی و زبان های باستانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
معصومه باقری حسن کیاده - دکترای فرهنگ و زبان های باستانی، استادیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان

تاریخ سرزمین پارس که جایگاه والایی نزد هخامنیان داشته، پس از هخامنشیانو تا زمان شاهنشاهی انسان، در هاله ای از ابهام پوشیده شده است. امروزه، تنها با پیدا کردن سکه های کسانی که در این دوران بر این سرزمین فرمانروایی می کردند، آگاهی های ناچیزی از تاریخ آن و میزان قدرت و استقلالش در آن دورۀ زمانی به دست آمده است. در زمان پادشاهی سلوکیان و اشکانیان، ادارۀ ایالت پارس بر عهدۀ فرمانروایانی بود که در دورۀ سلوکیان، خود را فرتر کا و در دورۀ اشکانیان، با افزایش میزان قدرتشان، خود را شاه می نامیدند. این فرمانروایان محلی که خود را جانشین هخامنشیان می دانستند، دارای حکومتی نیمه مستقل بودند و در این دورۀ تاریخی کوشیده اند تا باورها و آداب و سروم کهن ایرانی را در برابر هلنیسم سلوکی حفظ و آن را ساسانیان منتقل کنند.

پارس، فرترکا، اشکانیان، سلوکیان، فرهنگ ایران، هلنیسم، استخر