صفورا یونجی - دانشگاه بوعلی سینا
ابراهیم احمدی - دانشگاه بوعلی سینا
ابراهیم احمدی - دانشگاه بوعلی سینا
علی علوی نیا - دانشگاه بوعلی سینا

در این تحقیق از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) برای بررسی رفتار میکرومکانیکی بافت سیب‌زمینی رقم سانته در مدت زمان انبارداری 16 هفته، با سطوح انرژی ضربه شاهد (صفر)، سطح 1 (0/002±0/031 ژول) و سطح (0/02±0/320 ژول) و با شعاع انحنای محل ضربـه (35 و 45 میلی‌متر) استفاده شد. پس از گذشت مدت انبـارداری در فاصله‌های 2 هفته‌ای، بـرای هر کدام از غده‌های سیب‌زمینی آزمون ضربه انجام شد و سپس متغیرهای محتوای رطوبت، فشار ترگر سلول، سطح مقطع سلول، محیط سلول و آسیب ضربه تعیین گردید. محافظت بسیار خوب و قابل قبول از ریزساختار سیب‌زمینی طی فرآیند آماده‌سازی نمونه جهت مشاهده در SEM به دلیل استفاده از هگزا متیل دی سیلازان (HMDS) برای خشک کردن شیمیایی بافت یک دستاورد مهم در پژوهش حاضر می‌باشد. نتایج نشان داد که با گذشت زمان انبارداری یک روند کاهشی معنی‌دار در سطح احتمال 5 درصد در محتوای رطوبت و فشار ترگر سلول وجود دارد. همچنین سطح مقطع و محیط سلول طی مدت انبارداری به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (سطح احتمال 5 درصد). به‌طور کلی افزایش شدت ضربه باعث کاهش معنی‌دار محتوای رطوبت، فشار ترگر سلول، سطح مقطع و محیط سلول در سطح احتمال 5 درصد شد. همچنین اثر متقابل سه‌گانه زمان انبارداری، شدت ضربه و شعاع انحنای محل ضربه بر آسیب ضربه ایجاد شده در بافت سیب‌زمینی در سطح احتمال 5 درصد معنی‌دار است. بررسی‌ها نشان داد با افزایش زمان انبارداری، ضربه شدیدتر و شعاع انحنای کوچک‌تر در محل برخورد، حجم آسیب وارده به‌طور معنی‌داری بزرگ‌تر خواهد بود.

آسیب ضربه, انبارداری, رفتار میکرومکانیکی, فشار ترگر سلول, میکروسکوپ الکترونی روبشی