امکان‌سنجی پایش عملکرد یک کارنده‌ی اصلاح شده در سیستم کشاورزی حفاظتی با استفاده از تصاویر هواپیماهای بدون سرنشین

در این مقاله، عملکرد یک کارنده کشت مستقیم ذرت در زمین پوشیده از بقایای گندم (سه سطح پوشش بقایای 30، 45 و60 درصد، دو طرح کاشت روی پشته و داخل جوی، سرعت کاشت 4 و 8 کیلومتر بر ساعت) از طریق مشاهدات زمینی و هوایی ارزیابی شد. هدف از این مطالعه بررسی توانایی تصاویر گرفته شده توسط پرنده‌ی بدون سرنشین برای تشخیص فواصل بین بوته‌های ذرت و در نتیجه ارزیابی کیفیت عملکرد کارنده بود. داده‌های جمع‌آوری شده از زمین و تصاویر هوایی برای محاسبه شاخص‌های استقرار بذر شامل شاخص‌های چندتایی، نکاشت، کیفیت تغذیه، دقت و همچنین شاخص سرعت جوانه‌زنی برای هر پلات، استفاده شد. تصاویر اخذ شده از ارتفاع 10 متری (5/4 میلی‌متر بر پیکسل) نتایج خوبی با توجه به اهداف ما داشت. نتایج نشان داد که همبستگی قابل قبولی (ضریب همبستگی بین 94/0 تا 98/0) میان داده‌های زمینی و هوایی فاصله بین بوته‌های ذرت وجود دارد و می‌توان نتیجه گرفت که تصویربرداری هوایی انتخاب مناسبی برای ارزیابی استقرار بذر و تخمین سرعت جوانه‌زنی می‌باشد. داده‌های تصاویر هوایی مقادیر شاخص های کیفیت تغذیه و دقت را کمتر و مقادیر شاخص نکاشت را بیشتر از نتایج داده‌های زمینی تخمین زد و نتوانست داده‌های لازم برای محاسبه شاخص چندتایی را به‌دلیل دقت پایین تصاویر، حضور علف‌های هرز مابین ردیف محصول و هم‌پوشانی برگ‌ها فراهم کند.

Keywords:

پوشش بقایای گیاهی (CRC) , شاخص چندتایی , شاخص نکاشت , شاخص کیفیت تغذیه , شاخص دقت