رابطه بین حمایت اجتماعی ادراك شده و امید به زندگی با رضایت زناشویی زنان نابارور شهرستان ساری

هدف از پژوهش حاضر، بررسي رابطه بين حمايت اجتماعي ادراك شده و اميد به زندگي با رضايت زناشويي زنان نابارور شهرستان ساري بود. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش، جزء مطالعات توصيفي نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر را كليه زنان نابارور درسال 1398 به تعداد 130 نفر در مركز ناباروري فاطمه زهرا (س) شهرستان ساري تشكيل دادند در اين پژوهش براي تعيين حجم نمونه با استفاده از جدول كرجسي مورگان تعداد 97 نفر به عنوان حجم نمونه به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي حمايت اجتماعي ادراك شده زيمت و فارلي (1988) 12 سوالي، اميد به زندگي ميلر و پاورز (1988) 48 سوالي و رضايت زناشويي انريچ اولسون (1998) 47 سوالي استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها ضريب همبستگي و رگرسيون با نرم افزار SPSS استفاده شد. نتايج نشان داد كه؛ با ارتقاي يك واحد از متغير حمايت اجتماعي ادراك شده و اميد به زندگي، به ترتيب 0/300 و 0/476 واحد انحراف رضايت زناشويي شدن ارتقا پيدا كرد، در نتيجه ارتباط مثبت دارند.

Keywords:

حمایت اجتماعی ادراک شده , امید به زندگی , رضایت زناشویی , زنان نابارور