سیده الهه هاشمی - دانشجوی دکتری، گروه ژنتیک و تولید گیاهی، دانشگاه ولیعصر رفسنجان
شهاب مداح حسینی - دانشیار، گروه ژنتیک و تولید گیاهی، دانشگاه ولیعصر رفسنجان

محدودیت ذخایر آب شیرین در سراسر جهان و همچنین کیفیت پایین بسیاری ازآب های آبیاری، به ویژه آب چاه های مناطق خشک و نیمه خشک که تحت تاثیر فرایندشوری قرار گرفته اند، منجر به رویارویی با مشکلات اساسی در توسعه کشاورزی و فضایسبز شده است. با توجه به محدودیت منابع آبی کشور، استفاده از آب هاي شور در مدیریتآبیاری گیاهان و توسعه فضای سبز شهری میتواند راهکاری کارآمد باشد. از آنجا که آلودگیمحیط زیست باعث شده که توجه انسان به ایجاد و گسترش فضای سبز معطوف شود، بهرهبرداری اقتصادی و پایدار از منابع شور یکی از راه هاي رسیدن به این مهم از طریق سامانه هایشورورزی محسوب می گردد. شناخت مکانیسم های تحمل گیاهان مورد استفاده در فضایسبز به تنش شوری، به منظور استفاده از آب های شور و نامتعارف در توسعه فضای سبزاز مهمترین زمین ههای بررسی اثرات تنش بر رشد و عملکرد گیاهان است که جنبه هایمختلفی از پژوهش ها از حوزه فیزیولوژی و اکولوژی گیاهی تا اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی رادر برمی گیرد. استفاده از ارقام متحمل به شوری در چمن و گراس هایی مانند AgropyronPaspalum vaginatum ،elongatum و Poa pratensis و همچنین گونه های زینتی ودرختی ازجمله رزماری، شب بو، خرزهره، شمشاد ژاپنی، گز، گل کاغذی و شاه پسند می توانددر توسعه فضای شهری و استفاده کارآمد از منابع آب شور موثر باشد.

آبیاری، تحمل، چمن، شورورزی، گیاهان زینتی