برآورد ضریب گیاهی دو گونه سالیكورنیا (S. bigelovii و S. Persica)

این تحقيق به منظور تخمين تبخیر و تعرق، نياز آبي و ضريب گياهي دو گونه ساليكورنيادر شرايط لايسيمتری به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی انجامگردید. تیمارهای آزمایش شامل دو گونه مختلف ساليكورنيا (S. bigelovii و S. persica)و دو سطح مختلف شوري آب آبياري (8 و 25 دسی زیمنس بر متر) در سه تكرار بود. درنهايت تبخير و تعرق واقعي گياه (ETa) و ضرايب گیاهی (Kc) ساليكورنيا در سه مرحله رشدبرآورد شدند. نتایج نشا ندهنده این بود که افزایش شوری از 8 به (25dS.m(-1 در هر دو گونهموجب تغییر معنی دار عملکرد (وزن دانه و وزن کل اندام هوایی) شد. میزان آب مصرفی درفصل رشد در تيمارها و تكرارهاي مختلف بين 28679 تا 33304 مترمکعب بر هکتار متغيربود. مقدار ضریب گیاهی در شوری (8dS.m(-1 در گونه بیگلووی در ابتدا، میانه و انتهای فصلبه ترتیب 18 / 1، 55 / 1 و 42 / 1 و در شوری (25dS.m(-1 به ترتیب برابر 06 / 1، 37 / 1 و 26 / 1بود. مقدار ضریب گیاهی در شوری (8dS.m(-1 در گونه پرسیکا در ابتدا و میانه و انتهای فصلبه ترتیب 37 / 1، 58 / 1 و 10 / 1 و در شوری (25dS.m(-1 به ترتیب برابر 15 / 1، 38 / 1 و 27 / 1بود. علاوه بر این شاخص کارایی مصرف آب ساليكورنيا (WUE) در تیمارهای مختلف بين0/21 تا 38 / 0 كيلوگرم بر مترمكعب متغير بود.

Keywords:

تبخیر و تعرق , شوری , کارایی مصرف آب , گیاه شورزی , لایسیمتر