مروری بر توسعه کاشت هالوفیت دارویی شیرین بیان (.Glycyrrhiza glabra L)جهت احیای اراضی شور

شیرین بیان (. Glycyrrhiza glabra L) از خانواده لگوم (Leguminosae) یکی ازقدیم ی ترین گیاهان دارویی جهان است. شیرین بیان گونه ای هالوفیت بوده و به عنوان گیاهیمناسب برای رشد و گسترش در سامانه های شورورزی و احیاء اراضی در مناطق خشکو نیمه خشک به شمار می رود. این گیاه خاصیت نمک زدایی داشته و به عنوان شیری نکنندهخاک تلقی می شود. جنس Glycyrrhiza در دنیا دارای 30 گونه و در ایران دارای 3 گونهG. echinata ،G. glabra و G.asprimal است که مهمترین آن glabra است. ایران یکیاز عمده ترین کشورهای صادر کننده ریشه شیرین بیان در دنیا محسوب می شود، از آنجا کهاین گیاه را با ریشه از زمین بیرون می آورند لذا از میزان آن در طبیعت کاسته شده به طوریکه در استان های جنوبی کشور عمدتاً فارس و کرمان در خطر انقراض قرار دارند. لذا جهتاجتناب از انقراض شیرین بیان در عرصه های طبیعی و همچنین به سبب شورزی و اقتصادیبودن این گیاه و توسعه شور شدن آب و خاک در کشور، لازم است نسبت به شناخت هالوفیتشیرین بیان درصدد توسعه کاشت این گیاه ارزشمند دارویی در احیای اراضی شور اقدام شود.

Keywords:

شورورزی , ارزش اقتصادی , عملکرد ریشه