مطالعه همزیستی قارچ های مایکوریز آربوسکولار بادرختان کهور پاکستانی Prosopis juliflora استان هرمزگان

جنس Prosopis juliflora (Sw.) D.C . (کهور) بومی آمریکای جنوبی و مرکزی بهچندین منطقه خشک و نیمه خشک برای کنترل بیابان زایی و افزایش پوشش گیاهی معرفیشده است. این درخت با کاهش اسیدیته و هدایت الکتریکی، افزایش کربن و نیتروژن وکلسیم و فسفر قابل تبادل، خصوصیات شیمیایی فیزیکی خاک را بهبود می بخشد. مایکوریزهابه گیاهان کمک می کنند که در شرایط نامساعد طبیعی مانند شوری خاک ،خشکی و کمبود موادغذایی بهتر رشد کنند. گیاه کهور نیز از همزیستی با مایکوریزها در زمین های خشک و نیمهخشک بهره می برد و شاید یکی از دلایل موفقیت این گیاه در شرایط نامساعد طبیعی باشد. دراین بررسی میزان این همزیستی با اندازه گیری درصد کلنیزاسیون ریشه های نمونه های درختانکهور استان هرمزگان و همچنین تراکم اسپور این قارچ ها در نمونه های خاک جمع آوری شدهاز این درختان مورد مطالعه قرار گرفته است. بررسی ریشه های رنگ آمیزی شده نشان دادکه همه نمونه های ریشه دارای رابطه همزیستی با قارچ های مایکوریز آربسکولار هستند. دراین بررسی درصد کلنیزاسیون ریشه در نمونه حاجی آباد نسبت به سایر نمونه ها بیشتر بود وکمترین مربوط به نمونه بندرعباس بود. همچنین میانگین تعداد اسپور در هر گرم خاک نیز بههمین ترتیب بود.

Keywords:

مایکوریز آربسکولار , کهور پاکستانی , درصد کلنیزاسیون , تعداد اسپور