دفاع مقدس در آیینۀ مثنوی های انقلاب اسلامی

قالب مثنوی یکی از قالب های شعر سنتی است که از دوره‌های اولیۀ شعر فارسی تا دوران مشروطیت، فراز و نشیب های فراوانی را پشت سر گذاشت. این قالب در کنار قالب هایی چون غزل، رباعی و دوبیتی به دلیل ظرفیت‌های خاص آن، از پرکاربردترین قالب هایی است که در بازگشت دوباره ادبی، پا به عرصه شعر انقلاب گذاشت و با شروع جنگ تحمیلی، یکبار دیگر مورد توجه قرار گرفت و برخی شاعران از آن به عنوان مناسب ترین و گسترده ترین عرصه برای بیان معتقدات و احساسات اسلامی و انسانی خود استقبال کردند و به دامنۀ تغییرات، ابتکارات و نوآوری‌های اعمال شده در آن افزودند. ویژگی مهم این مثنوی ها، تغییر در محور عمودی خیال و عدول از شیوۀ داستان‌سرایی به شیوۀ قدما و تلفیق حماسه، عرفان و دین است که اغلب در انسان اوزان بلند و غیر معمول در مثنوی‌های گذشته، با به کارگیری ردیف‌هایی طولانی و قافیه های با اشتراک حروف بیشتر و خلق تصاویر شعری جدید با استفاده از عناصر خیال چون: تشبیه استعاره، تشخیص و .... و ساختن ترکیبات نو و بدیع و واردکردن اصلاحات جدید است.

Keywords:

مثنوی , انقلاب اسلامی , دفاع مقدس , صورخیال