منوچهر اکبری - استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
خیریه عچرش - استادیار گروه زبان و ادبیات عرب دانشگاه شهید چمران اهواز
علی احمدی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عرب دانشگاه شهید چمران اهواز

مقاله پیش رو، به تشریح جلوه های مقاومت در اشعار فدوی طوقان و سپیده کاشانی در ادبیات معاصر عرب و ایران می پردازد. حوادثی مانند اشغال فلسطین و حملۀ عراق به ایران، باعث آفرینش آثاری همسان در حوزۀ ادبیات مقاومت ملل شد که به نوبۀ خود آثار این دو شاعر زن، میراثی ارزشمند در عرصۀ شعر مقاومت دو سرزمین محسوب می شود. یافته های پژوهش نشان می دهد؛ ترسیم چهره رنـج کشیدۀ مـردم، دعوت بـه مبارزه و پایداری، شهامت و جسارت در گفتار، دفاع از حقانیت قدس، توصـیف و سـتایش جان باختگان و شهیدان ،ستایش آزادی و آزادگی، امید به پیروزی و القای امید به آینده، عشق به سرزمین و پایبندی به وطن، تکریم انقلابیون تاریخ، پایداری زنان، بهره گیری از نمادها، قهرمانان و شخصیت های تاریخی و دینی از وجوه بارز و متمایز شعر پایداری این دو شاعر فلسطین و ایران است. فدوی طوقان را از ارکان شعر مقاومت در ادبیات معاصر عرب می شناسند و سپیده کاشانی را از اولین شاعران زن ایرانی قلمداد می کنند که حتی پیش از شروع جنگ تحمیلی با سروده های انقلابی اش، در خصوص جریان پایداری و مبارزۀ ایرانیان در مقابل رژیم پهلوی، ریشه های این جریان شعری را در ادبیات فارسی آبیاری کرد.

مقاومت فلسطین، دفاع مقدس، قدس، شهادت