سید کاظم موسوی - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد
حمزه محمدی ده چشمه - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد

در دوران معاصر، با شعر پاک و بـی آلایـش شـاعرانی مواجه هستیم که در طول جنگ تحمیلی و پس از آن، ایثارها و مقاومت های رزمندگان را به تصویر کشیده اند. شعر این شاعران، روزگاران گذشتۀ این مرز و بوم را در برابر ما زنده می کند. شعر دفاع مقدس، شعری است که در آن پاک ترین عواطف، مجال ظهور یافته است و یاد پهلوانی های دورۀ باستان در آن زنده گشته و انگیزۀ آفرینش حماسه هایی در شعر معاصر شده است. اسطوره هایی چون رستم، اسفندیار، سیاوش، کاوه و ... در شعر این دوره، بار دیگر مجال حضور می یابند. پهلوانی های دلاوران هشت سال دفاع مقدس، با پهلوانی های آنان سنجیده؛ حتی گاهی بر آنان برتری داده می شود. با درنگ در شعر این دسته از شاعران، برخی از باورها و اسطوره های باستانی به چشم می خورد. شفاف ترین و درخشان ترین کاربرد اسطوره ها، نمونه و الگو بودن آنها است؛ چه در دوره های نخستین و چه در زمان حال؛ هر گاه و در هر سر زمینی ایجاب کند، این نمونه ها رخ می نمایند و سرنوشت ساز می شوند. ایــن پژوهش، بر آن است که شخصیت های حماسی و اسطوره ای، در شعر شاعران دفاع مقدس (مردانی، حسینی، کاشانی، گرمارودی، سبزواری) را بررسی نماید.

اسطوره، حماسه، شعر، دفاع مقدس