مقایسه چهار شیوه خالص‌سازی الیاف خرما جهت استفاده به عنوان تقویت‌کننده در بیوکامپوزیت‌ها

در تهیه بیوکامپوزیت‌ها از الیاف لیگنوسلولزی و ترمولاستیک‌ها الیاف را تحت تیمار شیمیایی قرار داده تا خصوصیات آنها بهبود یابد. در این تحقیق الیاف خرما جهت کاهش لیگنین تحت چهار تیمار شیمیایی قرار گرفته و سپس درصد لیگنین خاکستر، ضریب اصطکاک، قطر و استحکام کششی الیاف خام و تیمار شده مورد اندازه‌گیری و مقایسه قرار گرفت. از مدل وایبول برای بررسی توزیع استحکام کششی الیاف خرما و مقایسه آن با الیاف مصنوعی استفاده گردید. نتایج نشان دادند که تیمارهای شیمیایی باعث کاهش لیگنین الیاف بین ۲۰ تا ۵۰ درصد، کاهش خاکستری بین ۳۷ تا ۷۵ درصد و کاهش قطر بین ۳۷ تا ۶۲درصد گردید. همچنین استحکام کششی الیاف در تیمارهای مختلف از ۱۵ تا ۶۰ افزایش داشته است. نتایج توزیع وایبول نشان دادند که توزیع استحکام کششی الیاف و خالص سازی شده نسبت به الیاف اولیه همگن‌تر و یکنواخت تر بود.

Keywords:

خالص‌سازی , الیاف خرما , سلولز , لیگنین , استحکام کششی , بیو کامپوزیت